Öyle bir yer hayal edin ki olmasın… Öyle bir yer hayal edin ki hep yaşanılan olsun…
Selam diyarından geldiğimiz söylenir. Doğar doğmaz arzuladığımız, hasretle kavuşmayı umduğumuz bir diyar… Öyle ki içimizde kendini fark ettiren bizimle konuşan bir diyar… Parçalarından kopmuş oluşmuş yüreğimizle her anlatılan güzellikte coşkuyla bekliyoruz orayı… Olacağından adımız gibi eminiz. Var olmayı bekleyen hayatın sırrında, umudun durmadan yeni fikirler oluşturduğu, yeni bekleyişler, yeni çabalar ve ufuklar…
İşte o cennet yürekli çocukların yüzlerinde parlar Selam Diyarı. saflığın simgesi çocuklarımız pırıltılı gözlerinde yeşerir daima… Selam diyarı hayatı süsleyen bir nefes; Aşkın ve sevginin yoğunluğunda insanı bütünleyen bir direnç… Yalnızlıktan yorgun yüreğin desteği; bir ırmağın kenarını yeşerttiği gibi yeşertiyor insanı… Selam… Selam… Ne güzel kelimedir selam….
Hatırlıyor en çok arzulayanlar orayı.. Selamsız yaşanmıyor.. Kavgalarla kirlenen dünyanın barışın olmadığı yerlerde de açılıyor umulmadık şekilde..
Dönen dünyanın dönmeyen merkezi olmuş selam. Garip hayatlar yaşıyoruz mazlum selamların ortasında; duygu yüklü ve birikmişiz taşların duvarların arasında… Doğadan uzak taşlaşmış kalbimiz ve beynimiz ; anlama özürlüsü , davranma sorumsuzu olmuşuz… Bilmiyoruz hangi heyecanlar uğruna yapılıyor o vahşetler; gözlerinin kirinde şeytanları gasp ediyor yürekleri… durağanlığın öyküsü gittikçe geriliyor toz yığınlarının arasında… Çocukların sesi geliyor ağlamaklı içimizi ürpertiyor kasılıp gevşiyor kalbimiz … Nerde o selam gören var mı diye soruyorlar hep .. Yangınlar bile yılgın bu sıcaklığa…
