Ruhsal Irk

Irk olarak bölünmüş siyasi topluluklarda belli belirsiz yaşayıp gidiyoruz. Vahşet ve kavgalardan dolayı insanlıktan şüphe edecek duruma geldik. Amacımızın bekleyişinde içimizdeki bekleyişe akıp gidiyor cennetimiz. Durgun sularda bu yaşayan kaos bizleri, insan ırkını çözümsüzlük içinde bocalayıp bırakıyor. Sonra düşünmeye fırsatımız olmuyor; yerimizden memnun dinginliğimizle bakakalıyoruz zamana...

Neden bu kadar siyaset, bu kadar kendi bencilliğinde oluşmuş savaşa davetiye çıkaran bu ayrımcılık var? Şüpheler üzerine yazılmayan tarihte bunların izleri görülür. Hep bir güç peşinde koşan, yağma yıkım felaket, gaflet... Mülk üzerine yazılan , konuşulan, sömürülen araçlar olarak görüldü insanlık; doğanın dinmeyen ateşinde kavrularak bugüne geldi. Herkes nerde yaşadığını biliyordu ama herkes, herkessiz yaşıyordu. Herkes kendi için yaşıyordu; bugün hâlâ öyle...

Yaşamaya olan bağlığımız bizleri sosyal varlıklar haline getirdi. Yönetmeler, siyasetler türeyerek gruplaşma üzerine kurulan siyaset var oldu. Her grup kendine bir isim buldu; bu isimler insanlıklarını, ruhsal ırklarının yerini aldı. Ruhumuza dayatılan bu zorbalıkla bize yaşanılmaz rahatsız edici sınırların, pahalılığın, zalimliğin olduğu bir dünya bıraktılar. Bunların takipçileri gün geçtikçe daha kötü bir yer haline getiriyor yaşamaya çalıştığımız yerleri.

Peki neden bu ruhsal sese kulak vermeden yaşıyoruz? Neden bu donmuş dimağın buzları çözülmüyor?

"Her farklı ruh, ayrı birer ırktır"  bu ruhun farkında olmadığımız için ve bilgi açlığımızın iradesinin farkında olmadığımızdan farklı ideolojiler bizi egemenliğine alır. Bu yüzden her bir insanın kombinasyonlu, çeşitli, zengin bir ruhu vardır. Bu zenginliğe farkına varamayışımız engel olur; düşünmeye fırsat bırakmayan ideolojilerin gölgesinde...